Ba é an chéad dordveidhil a fuair Ciara ná an ceann céanna is a bhí ag a seanmháthair; í ina dordveidhleadóir le ceolfhoireann i bPáras, tráth. Tugadh L’Étoile d’Irlande – réalt na hÉireann – uirthi i measc lucht an cheoil sa Fhrainc agus i gcuid mhaith eile na hEorpa. Bhí clú uirthi mar dhordveidhleadóir den chéad scoth, ó Rann na Feirste go dtí an Róimh agus ó Chonamara go Cív. Nuair a d’éirigh sí as a bheith ina ceoltóir proifisiúnta, thug sí a ‘leanbh’ – dordveidhil a rinneadh i bPáras – do Chiara mar bhronntanas dá hochtú breithlá déag. Faoin am sin, bhí Ciara ag seinnt leis an gceolfhoireann náisiúnta agus bhí sí ag cleachtadh le haghaidh éisteachta do cheolfhoireann i Londain. Bhí sí cinnte dearfa go raibh sí chun céimeanna a seanmháthar a leanúint, agus dul níos faide ná mar a chuaigh sí féin.
Léigh NÍOS MÓTag: Gearrscéal
-
Dóibh siúd a thabharfadh faoi ndeara í, bhí cuma deas go leor ar Áine. Bheadh an blús bán iarnáilte go deas aici; cnaipe amháin ar oscailt chun a muinice airgid a thaispeáint. Uaireadóir airgid ar chaol a láimhe chlé, brístí dubha agus bróga dubha dheasa. Bheadh a cuid gruaige déanta suas aici go stíleach freisin, don chuid is mó den am. Bhí sí stíleach, agus shíl sí féin go raibh sí cairdiúil do dhaoine – nó bhí súil aici go raibh an chuma sin uirthi.
(more…) -
Tic. Tic. Tic. Tic. Tic.
Bhí clog nua na cistine, crochta taobh leis an doras, le cloisteáil sa seomra suí fosta. Beagán ar bheagán, laghdaíodh solas an lae lasmuigh, mar a d’éirigh neart an dorchais istigh. Thosaigh sé ón halla, ag sleamhnú isteach ó achan chóirnéal, go dtí nach raibh ach an bord dinnéir fágtha sa chlapsholas.
Bhí an aimsir lasmuigh meirbh, le scamaill liatha ag clúdach na spéire, gan ann ach ríocht beag gorm ó dheas. Bhí na cnoic ó dheas le fheiceáil ón bhfuinneog, ach fiú le linn an tsamhraidh, bhí cuma fhuar ar an taobh eile, i bhfad rófhada ó bheith in ann siúl chuige. Ní raibh ann ach ciúnas timpeall na háite. Ciúnas reilige. Ciúnas a chloisfeá le linn nóiméid chuimhneacháin, ar nós gur cailleadh duine.
Bhí éadaí ag triomú i gcóirnéal an tseomra suí, carn mór éadach le heaspa datha. Fobhrístí gorma, liatha, agus stocaí bána. Geansaí dúghorm. T-léine dubh. Lár Iúil a bhí ann, agus in ainneoin teas na Gréine, b’fhada an chuma a bhí air ó fhear Spáinneach. Mar sin féin, athraíodh an aimsir san oíche, ag éirí níos fuaire, níos éiginnte, níos ceomhara.
Líon sé gloine fíona dó féin. Gloine amháin. D’aimsigh sé lasaire do na coinnle beaga a cheannaigh a thuistí dó, ionas go mbeadh atmaisféar deas ann san árasán nua s’aige. Chuardaigh sé trí na seinnliostaí acústaice ar Spotify lena chur ar an gcallaire beag bán a cheannaigh sé. Chun an ciúnas a bhriseadh, le linn na hoíche ar fad.
Splancfhicsean: Seánra litríochta, le gearrscéil nach mbíonn níos faide ná 300-500 focal. An téarma Gaeilge do ‘flash fiction’ an Bhéarla.
Scott De Buitléir 